Dag 125
Ik ben op vision quest geweest. Weet je wat dat is? Heel kort door de bocht: in je eentje tijd doorbrengen in de natuur. Hier lees je er meer over.
Ik zag er wel een beetje tegenop want ik vind de natuur overdag geweldig maar in de nacht best eng.
De eerste nacht bereidden we ons voor bij het vuur en spraken onze intenties uit, de volgende ochtend vond ik mijn plek: aan de rand van het bos, bij de mooiste boom. De vogeltjes zongen en de aarde voelde warm en lieflijk.
In de middag ben ik er in mijn eentje met rugzak op heen gewandeld. Ik heb m'n hangmat opgehangen met een zelfbedachte knooptechniek (tweemiljoen knopen op elkaar) een tarpje opgehangen, geyogaad, gemediteerd, een grote bedanksessie gedaan voor alles en iedereen, eindeloos op en neer gewandeld want boemkoud en toen was het donker en kon ik niks anders bedenken dan slapen.
De zaklamp was inmiddels kwijt, m'n schapenvel en jas vergeten, het was koud en ik kon niet slapen. De sterrenhemel was prachtig. De nacht duurde lang. Maar ik kon me eraan overgeven: dat het soms donker is; dat het bos lawaai maakt; dat dat eindeloos lijkt.
En toen kwam in het oosten het eerste licht. En heb ik heel bewust de ochtend meegemaakt. De ochtendschemering, het roze van de wolken, de eerste zonnestralen die me verwarmden, de natuur... die prachtige beschermende kracht.
Zo prachtig.
Dat het altijd weer licht wordt.
Dat ook in het donker mijn licht blijft schijnen.
En ik hoor je denken wat is hier nou duurzaam aan?
Nou eh, dat je met niks heel veel kunt beleven? Dat je met weinig heel happy kunt zijn? Dat de natuur zo ongelooflijk helend is?
Ja dat!
Dag 126
Ik was jarig. En heb veel plezier gehad om alle leuke duurzame moeite die vrienden en familie gedaan hebben: duurzame kaartjes en appjes en leuke duurzame cadeaus: een wildplukwandeling, een gerecyclede tas, balsamicoazijn van 100 jaar oud, fijne praktische duurzame cadeautjes en een yonikussen (en zoek zelf maar op wat dat in vredesnaam is 😁).
Dag 127
Vanmiddag heb ik zelf wasmiddel gemaakt. Dat is echt SUPERSIMPEL en SPOTGOEDKOOP. 40 gr zeepschilfers in een halve liter opwarmen en oplossen. 40 gram soda erbij. Roerroeroer. 2 liter kokend water erbij. Af laten koelen. Etherische olie erbij wat je lekker vindt. In flessen gieten, klaar.
In een wasbolletje. Voor alle soorten was.
Echt proberen. Supercool.
Dag later: tip voor toekomstige wasmiddelmakers: giet het wasmiddel niet alvast in flessen maar laat het staan in de pan, dan kun je eventueel nog wat water toevoegen als het te dik is. Ik heb nu 2 flessen met hele dikke wasmiddel dat er niet meer uit kan😁.
Dag 130
Uit het boek De verborgen impact: Van de olie die je verbrandt met een retourtje Bali kun je 1,5 miljoen plastic rietjes maken. Dit laat heel goed de impact van vliegen zien.
Als we allemaal in Nederland stoppen met uit plastic rietjes drinken scheelt dat toch een vliegreisje of 10. Of zo. Tja...
Op dit moment is metaal hip. Maar dat is best milieubelastend om te maken en wil het duurzaam zijn dan moet je er heeeel lang mee doen. En juist die metalen rietjes blijken snel verstopt te raken omdat men ze niet goed genoeg schoonmaakt.
De beste duurzame keuze? Gewoon niet met een rietje drinken. Is meestentijds niet nodig. En zo wel, dan een bamboerietje. Of deze.
Dag 132
"Soms denk ik dat de oorlog nog dichterbij gaat komen", zei een vriendin van mij. "Ik lees al 100 jaar oorlogsboeken en met alles wat er in de wereld gebeurt en die torenhoge inflatie... ik zie paralellen".
Deze zin bleef in mijn hoofd gonzen de afgelopen dagen. Ik voel het ook, dat onderbuikgevoel: waar gaan we heen met elkaar? Het kan me soms bij de keel grijpen.
Maar ik weiger me erin te verliezen. Want angst brengt me niks. Het zet me vast en zorgt dat ik in de toekomst loop te piekeren terwijl ik helemaal niet weet hoe die toekomst eruit gaat zien.
Blijmoedigheid en hoop. Dat vind ik mooie woorden. Ik probeer zoveel mogelijk in het moment te leven want er is zoveel moois, zoveel om dankbaar voor te zijn. Daar richt ik me op. En hee, de meeste mensen deugen en iedereen wil vrede en liefde. Die gedachte geeft mij hoop en vertrouwen.
Ik vind het fijn om bij dat soort gevoelens iets praktisch te doen. Toen de oorlog in Oekraïne begon was er vanuit de kundaliniyoga-community elke dag een online meditatie to end the drums of war. Bij deze meditatie zongen we een prachtige mantra: de mantra van vrede.
Ik luister 'm of zing mee, in de auto of als ik thuis aan het rommelen ben. Het helpt bij die onderbuikgevoelens, echt heus!
Duurzame tips:
Als het gas onbetaalbaar wordt: je eigen kacheltje maken (waxinelichtjes in een aluminium bakje zijn niet duurzaam trouwens, dit is een goed alternatief)
Woondekens en ander leuks: https://bolletjevankatoen.nl
Als je er niet uitkomt qua duurzaam: bij ecofever krijg je elke 2 maand een box met inspirerende dingen
Eco-truien: https://www.bello-eco.com
Plasticvrij schoonmaken: https://www.degelukskraam.nl/webshop/sponsdoeken
Dat was 'm weer. Iets minder over duurzaamheid, wel over het leven. En das ook belangrijk 😁