Dag 118
Dit verhaal heeft niks met duurzaam te maken maar eigenlijk ook wel want het gaat over koffie en dat is ongetwijfeld ook niet duurzaam. Na het typen van deze zin heb ik het gelijk even uitgezocht: nee, koffie is niet duurzaam. Maar je kunt wel van alles doen om het wat duurzamer te maken.
Ik houd heel veel van koffie. Een kopje koffie en dan in de tuin staren, dat is mijn lievelingsochtendritueel. Gemiddeld 2 koppen per dag, als ik op mijn werk ben nog wat meer.
Nou ga ik binnenkort een soort van spirituele sessie doen. Heerlijk. En daarvoor moet ik me voorbereiden door onder andere geen koffie te drinken. Want cafeïne stimuleert je monkeymind en dat maakt dat je minder makkelijk in hogere sferen komt.
Ik had het hier met vriendin Agnes over en die voelt af en toe haar hart bonzen en vermoedt dat dat komt door te veel koffie. Dus waarom niet eens drastisch minderen of stoppen?
Ben jij wel eens met koffie gestopt? Ik voor het eerst tijdens mijn eerste kundaliniyoga opleidingsweekend. Zomaar boem opeens, en daar ben ik – met vele andere cursisten- echt letterlijk ziek van geworden.
Bij de groene week heb ik ook wel eens een deelnemer gehad die van de ene op de andere dag groen ging eten en na een dag ziek werd. Mijn advies: drink maar een kopje koffie en warempel, na een uurtje was er niks meer aan de hand. Ongelooflijk he? Hoe verslavend zonder dat je het door hebt.
Niet al teveel koffie drinken dus. Hier een recept voor eikeltjeskoffie. Lekker een emmer eikeltjes verzamelen en go! Wie durft? Ik houd het voorlopig bij deze koffievervanger. En kijk eens wat een lekkere alternatieven er voor koffie zijn!
Dag 119
Bij levenzonderafval heb ik wat schoonmaakdingen aangeschaft. Lief bedrijf, persoonlijk kaartje erbij... fijn om bij dat soort bedrijven te kopen: breng je geld naar die bedrijven waarvan je wilt dat ze groeien....
Ik heb onder andere van die natuurlijke sponsjes gekocht. "Hoeveel kostte dat?" Vroeg Albert,"€2,95" antwoordde ik. "Voor dat bedrag heb je wel 10 van die sponsjes die we altijd gebruiken" sputterde Albert.
Jahaaaaaaa, maar daar moeten we juist van ahaaaaf. Want met die groene sponsjes krijg je plastic in je eten en komt er nog meer plastic soep.
Het duurde even. Maar toen was ook Albert om.
En in de praktijk is dit een fantastisch sponsje.
Dag 120
Ik maak zelf vogelpindakaas. Ik hou gewoon van zelf een beetje prutten want ik kan niet zeggen dat het veel duurzamer is dan een glazen pot kopen. Ik koop bij de dierenspeciaalzaak grote hoeveelheden pinda's (in een plastic zak oioioi) en maal de pinda's met wat kokosolie tot pindakaas en voeg daar zaden uit m'n keukenkastje aan toe. Dat wat ik 's ochtends door m'n kokosyoghurt gooi zeg maar. Ik denk dat we hier wel 30 vogels in de tuin hebben. Gratis genieten.
Dag 121
"Wil jij ophouden met die stomme blog van je?" plaagt zoon Bram mij. "Mikky is aangestoken door die duurzaamheid en wil alleen nog maar vegetarisch eten. En ze wast ook haar haar niet meer." Ik gloei van trots om mijn bewuste schoondochter.
We praatten onder het eten verder over mijn -wat zeg ik: ónze-duurzaamheidsqueeste en Bram zegt: "Als je dit artikel leest dan kún je bijna niet anders meer dan vegetarisch eten. En ik denk dat als je dan toch een keer iets van vlees of vis wil, je dat thuis moet doen. Dan weet je dat je biologisch vlees eet en in restaurants geef je een cool vegetarisch signaal af." Das nou mijn zoon. Gloeiglim. We aten veganistische pasta bolognese. Het was een ietsiepietsie minder lekker dan die met een pond gehakt maar net zo gezellig.
En dehippevegetarier is een fijne site voor beginnende vegetariërs Bram en Mikky!
Dag 122
Anja vertelde over Into the Great Wide Open. Dat leuke theaterfestival op Vlieland. Op het festivalterrein was nagenoeg al het eten vegetarisch, er was klimaatneutraal bier en alles werd uitgeserveerd in herbruikbaar servies. Met als doelstelling een klimaatpositief festival te worden. Ik word er blij van als ik dat lees.
Dag 123
Duurzaamheidsgoeroe Babette Porcelein deed in deze podcast een beetje lacherig over bedrijven die wat willen doen op het gebied van duurzaamheid en dan de plastic koffiebekers gingen vervangen door mokken. Omdat het bij duurzaamheid volgens haar niet zo gaat om het gemuts in de marge maar om de grote lijnen. Wezenlijk andere keuzes door regeringen en bedrijven draagt pas echt iets bij.
Deprimerend voorbeeld: Van de olie die verbruikt wordt voor 1 vliegreis naar Bali kun je 1,5 miljoen plastic rietjes maken.
En toch vind ik dat lacherige niet zo leuk. Omdat ik ervan uitga dat al die kleine beetjes uiteindelijk wel heel veel beweging geven.
Als er vanuit de consument steeds meer duurzamere keuzes gemaakt worden dan móeten bedrijven en overheid wel meebewegen.
Dus ik zeg het nog een keertje:
Vlieg niet
Eet plantaardig
Koop alleen wat je nodig hebt en liefst lokaal en biologisch
En lees dan toch maar het boek van Babette Porcelein: de verborgen Impact en/of doe deze test.
Duurzame tips:
Hier heb ik zo hard om gelachen: fris en kwaad op Rusland
Dat was 'm weer.
Liefs
Agnes