Na het maken van het boek Happy Hart had ik heel veel zin om weer te schrijven. Een scheurkalender! Dat leek me leuk! Ik had al de halve kalender af en toen wilde het niet meer. Niks stroomde, geen energie, geen zin. Toch heb ik best leuke stukjes geschreven en Jelbrich was zelfs alweer bezig met illustraties. Ik wilde bijvoorbeeld elke maand wat schrijven over vogeltjes. Want vogeltjes zijn zoooo leuk! Gratis-en-voor-niets-vermaak voor ons allemaal. Ik had bedacht dat als ik je elke maand wat wetenswaardigheden van 1 vogel leer... dan ben je in een jaar een heuse vogelaar. Over de tjiftjaf bijvoorbeeld. Ik geloof dat ik nog nooit in mijn leven een tjiftjaf gezien heb maar toch vind ik het een van de fijnste vogels. Want in het voorjaar is de tjiftjaf er weer met z'n karakteristiek geluid: tjiftjaftjiftjaftjiftjaf en dat achter elkaar door. Als je het geluid eenmaal herkent hoor je hem overal. Echt leuk. Er zijn namelijk best heel veel tjiftjaffen. Het zijn lieve bruine vogeltjes en ze lijken sprekend op de fitis. Maar ik weet niet of je daar veel aan hebt. De tjiftjaf is kleiner en slanker dan de huismus. En de tjiftjaf klinkt per regio anders. Een soort tjiftjafdialect. Als je de tjiftjaf hebt gehoord weet je dat de zomer er weer aankomt! Jeej!
